شعر خوب بخوانیم...
چند سالی میشه که بواسطه ی یه دوست با سعدی آشنا شدم ، سعدی مردِ ادب و معلم خوبیه. یک سخنور فوق العاده که شیرینی حرفا و اشعارش تا چندین قرن بعد از مرگش به جون و دل ادم میشینه. فصاحت و شیوایی اشعارش که میشه کلی درس ازش گرفت عالیه. غزل های عاشقانه ش فوق العادس ، متاسفانه بخاطر بد سلیقگی مؤلفین کتاب های درسی ما هیچ وقت شعر دلنشینی از شعرای قدیمی نخوندیم ، دلیلی که باعث دور شدنمون از اینهمه زیباییه. بشخصه اشعار سعدی بعد مولانا برای من دلنشین و روح نوازن.میخوام بگم که زیاد شعر بخونین ، شعر خوب بخونین . اونوقت فرق بین شعر خوب و یه مشت کلمات بی سر و ته که به اسم شعر رواج یافته رو متوجه میشین. چون ذهنی که در این زمینه باز شه دیگه به راحتی هر چیزی رو نمیپذیره.
+ خونه تکونی گرچه خیلی مزخرفه اما اون بخش مربوط به تمیز کردن کتاب ها ، خیلی خوبه. ایـن کتاب رو چند سال قبل از یه بساطی کنار خیابون خریدم که چاپ جدیدش برای سال 1356 هست.
+ این شعر رو کامل بخونین ، اینم همون بیت :
در کوی تو معروفم و از روی تو محروم