حس هفتم

25 اسفند روز حلبچه س ، جایی که انسان های بی دفاع قربانی جنگ شدن. جایی که بشر قربانی قدرت و پست فطرتی هم نوعش شد. نسل کشی بزرگی که نتیجه ش کشته شدن نزدیک به 5000 هزار  نفر و تعداد زیادی مجروح بود. 7 تیر 66 شهر سردشت بمباران شیمیایی شد و 25 اسفند همون سال فاجعه ی حلبچه رخ داد. این عکس که بعدا تندیسی ازش ساخته شد و در حلبچه قرار گرفت یکی از ثاتیرگذارترین عکس هایی که از این فاجعه گرفته شده.

" زندگی یخ زده بود ، درست مثل وقتی که فیلمی را نگاه میکنی و ناگهان روی یک فریم آن می ایستد.وارد آشپزخانه میشوی و میبینی زنی دارد با چاقو هویجی پوست می کند و در همان حال خشکش زده است... مجروحان و قربانیان دسته دسته می آمدند. بعضی از روستاییان را سوار هلیکوپتر خودمان کردیم ، پانزده ، شانزده بچه ی نازنین هم همراهشان بودند که به ما التماس میکردند که آن ها را به بیمارستان برسانیم.به همین خاطر همه ی خبرنگاران هرکدام  یک بچه را در آغوش گرفتیم و هلیکوپتر به پرواز در آمد.اما چند لحظه بعد دختر کوچولویی که در بغل من بود از دهان و دماغش خون سرازیر شد و در دست هایم جان داد. "

کاوه گلستان